Μόλις πέταξα τις τελευταίες πολιτικές μου σκέψεις για τις εκλογές προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ .
Άντ αυτού, κρατάω πως η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έγινε πρωτίστως εκ των έσω , κάποιοι άφησαν την κερκόπορτα ανοιχτή , και η συνέχεια γνωστή.

Όχι δεν πρόκειται για κίνηση κάποιων που ήθελαν τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αλλά υπήρχε ασυμφωνία με τον Τσίπρα σε διάφορες πολιτικές κινήσεις. Οπότε αποφάσισαν την πτώση του Τσίπρα, ξεχνώντας ότι καλώς ή κακώς ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας στα μάτια της βάσης ήταν το ίδιο και το αυτό. Με απλά λόγια θυσίασαν το κόμμα για το καλό του κόμματος, έτσι τουλάχιστον πίστευαν και πιστεύουν.

Για μένα το τονίζω το ” για μένα” η ομάδα ομπρέλα, αλλά και στραβοπατήματα που έγιναν τελευταία από την παρέα Τζανακοπουλου κ ΣΙΑ είναι αυτοί που πριόνιζαν την καρέκλα, όπως και η στήριξη από τα ΜΜΕ προς αυτές τις ομάδες κυρίως της κ. Αχτσιογλου .

Προσωπικά βγάζω από το κάδρο τον κ. Τζουμάκα (χωρίς να αναλύω εδώ τους λόγους).

Μας έμεινε ο Παππάς όπου τον θεωρώ άξιο πολιτικό αν και χρεωμένο με λάθη όταν διατέλεσε μέλος της κυβέρνησης. Αλλά δεν νομίζω πως ο κ. Παππάς θα μπορούσε να δώσει αέρα νίκης στη βάση. Και ήρθε εξ ουρανού( αλλά σαν άθρησκος που είμαι να πούμε καλύτερα εξ Αμερικής) ο κ. Κασσελακης δημιουργωντας σεισμικές δονήσεις σε όλα τα επίπεδα εντός και εκτός κόμματος. Για να το κλείσω είναι και έξι το πρωί (θέλω να πάω και wc ) κρατώντας μικρό καλάθι βέβαια και βλέποντας τη στήριξη του πιο καθαρού βλέμματος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ προς το πρόσωπο του ,του κ. Πολακη και διατηρώντας την ιδιότητα του μέλους θα ψηφίσω Κασσελάκη.