Ένας αποκρουστικός άνδρας μπαίνει και κοιτάζεται στον καθρέφτη.

«Γιατί κοιτάζεστε στον καθρέφτη, αφού δεν μπορείτε παρά να βλέπετε τον εαυτό σας με δυσαρέσκεια;»

Ο αποκρουστικός άνδρας μου απαντά :

«Κύριε, σύμφωνα με τις αθάνατες αρχές του 1789, όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα  δικαιώματα· κατά συνέπεια έχω το δικαίωμα να κοιτάζομαι, με ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια, αυτό δεν αφορά παρά τη συνείδησή μου.»

Στο όνομα της κοινής λογικής, είχε αναμφίβολα δίκιο, όμως, υπό το πρίσμα του νόμου δεν είχε άδικο.

Από την  Μελαγχολία του Παρισιού» 1869