Ανάμεσα στη βεβαιότητα που έχω
για την ύπαρξή μου και στο νόημα που
προσπαθώ να δώσω σ’ αυτή τη βεβαιότητα, υπάρχει ένα κενό που δε θα
γεμίσει ποτέ.

 Γι’ αυτό τον κόσμο και για τον
εαυτό μου είμαι ένας ξένος, οπλισμένος σε
κάθε περίπτωση με μια σκέψη που απ’ τη στιγμή που διαπιστώνεται
αρνιέται τον εαυτό της

Είναι δυνατό να μη δεις
πώς  δεν υπάρχει θέση για την ελπίδα;

Μα έτσι κι αλλιώς η λέξη
”ελπίδα ”μόνο δογματική ερμηνεία θα μπορούσε να έχει.

Θέλω να μου εξηγηθούν τα πάντα ή
τίποτα.Θέλω να μου εξηγηθεί αν η ζωή αξίζει περισσότερο από τον θάνατο.