Καθώς φεύγει η άνοιξη χάνεσαι
Μα στο χαρτί μου γράφονται
ξανά οι λέξεις που είναι για σένα

Σα να μην έφυγες ποτέ
Σα να μην πόνεσα ποτέ
Σα να μην έκλαψα ποτέ

Στην όχθη των ονείρων μου
σκοτεινιάζει
Με παρασέρνει η μουσική
του σύμπαντος
Περιμένω, σ ένα χειμώνα κάθυγρο
να μου γνέψεις
για να τραβήξω απέναντι..
N.Γ.