p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120%; }

Έχει συχνά επισημανθεί ότι τρεις
μείζονες επαναστάσεις στον τρόπο σκέψης
έχουν απειλήσει την ιδέα της
ανθρωποκεντρικότητας.
Πρώτα ο Κοπέρνικος
που απέδειξε ότι η γη δεν είναι το κέντρο
γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα
τα ουράνια σώματα, Δεύτερον, ο Δαρβίνος
που μας έδειξε ότι δεν είμαστε το κέντρο
της ζωικής αλυσίδας αλλά όπως τα άλλα
πλάσματα αποτελούμε εξέλιξη άλλων
ζωικών μορφών. Τρίτον, ο Φρόιντ μας
έδειξε ότι δεν είμαστε οι κύριοι του
οίκου μας – ότι μεγάλο μέρος της
συμπεριφοράς μας διέπεται από δυνάμεις
έξω από την συνείδηση μας. Δεν υπάρχει
αμφιβολία ότι ο αφανής σύντροφος του
Φρόιντ στην επανάσταση του ήταν ο
Σοπενχάουερ, ο οποίος πολλά χρόνια πριν
γεννηθεί ο Φρόιντ είχε υποστηρίξει ότι
μας κυβερνούν βαθιές βιολογικές δυνάμεις
και εμείς στη συνέχεια εξαπατούμε τον
εαυτό μας ότι επιλέγουμε συνειδητά τις
δραστηριότητες μας