Ένας αποκρουστικός άνδρας μπαίνει και κοιτάζεται στον
καθρέφτη.

«Γιατί κοιτάζεστε στον καθρέφτη, αφού δεν μπορείτε παρά να
βλέπετε τον εαυτό σας με δυσαρέσκεια;»

Ο αποκρουστικός άνδρας μου απαντά :

«Κύριε, σύμφωνα με τις αθάνατες αρχές του 1789, όλοι οι
άνθρωποι έχουν ίσα  δικαιώματα· κατά
συνέπεια έχω το δικαίωμα να κοιτάζομαι, με ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια, αυτό δεν
αφορά παρά τη συνείδησή μου.»

Στο όνομα της κοινής λογικής, είχε αναμφίβολα δίκιο, όμως,
υπό το πρίσμα του νόμου δεν είχε άδικο.

Από την συλλογή ποιημάτων σε πεζό » Η Μελαγχολία του
Παρισιού» 1869.