57 ετών. Αυτό το τρομερό τραγούδι. Το μεγάλο κλειδί για
τον κόσμο του Dylan, τον κόσμο που για χρόνια έκρυβε από μένα ο λυρισμός
του Blowin’ in the wind. Το Like a rolling stone είναι ένα τραγούδι
θυμού.
Σκέφτομαι καμιά φορά τον Dylan να γράφει τους στίχους, με
πυρετική ένταση, γρήγορα, θυμωμένος απέναντι στην ύβρη της ανόδου φελλών
πάσης φύσεως με όχημα ένα οποιοδήποτε «chrome horse», καβάλα σε μια
οποιαδήποτε μόδα ή lifestyle.
Πενήντα και βάλε ετών τραγούδι. Ο αιώνιος ύμνος του θυμού δεν είναι ούτε
punk ούτε thrash metal. Έχει κιθάρα και φυσαρμόνικα. Α, και μια
μεγαλοφυία από πίσω.
Κυκλοφόρησε σε σινγκλ στις 20 Ιουλίου του
1965, μετά από επανειλημμένες αναβολές, καθώς η εταιρία φοβόταν πως η
διάρκεια των έξι λεπτών ήταν αντιεμπορική.